Multicultural festival
اینجا چن روز قبل فستیوال فرهنگ ها بود که گویا هر سال برگذار میشه و از گروهها و کشورای مختلف هر کی بخواد میتونه تو قسمتای مختلف شرکت کنه.
قبل از اینکه برم کلی تبلیغشو میکردن حالا ما فکرکردیم چی هست! اصلا قابل مقایسه با فستیوال دبی نبود ٬ از جهات مختلف.......
البته این فستیوال فقط ۳ روز بود ولی با این حال چیز خاصی نداشت به علاوه که واسه همین هیچی(!) نفری ۵ یا ۶ $ هم ورودی داشت. خلاصه کل بازدید ما ۱ ساعت طول نکشید.
سعی کردم از همه قسمتاش عکس بگیرم ولی چون ترسیدم حجمش زیاد شه فقط چن تاشو گذاشتم اینجا. فکر کنم کم کم دیگه باید یه گالری راه بندازم واسه عکسا....
منظره ای از کنار آب٬ همونجا که فستیوال بود.....
این قسمت ایران هست. امسال قسمت به جای قسمت غذا غرفه آثار فرهنگی بود.
برای دیدن عکسا به فوتوبلاگ برید....
قبل از اینکه برم کلی تبلیغشو میکردن حالا ما فکرکردیم چی هست! اصلا قابل مقایسه با فستیوال دبی نبود ٬ از جهات مختلف.......
البته این فستیوال فقط ۳ روز بود ولی با این حال چیز خاصی نداشت به علاوه که واسه همین هیچی(!) نفری ۵ یا ۶ $ هم ورودی داشت. خلاصه کل بازدید ما ۱ ساعت طول نکشید.
سعی کردم از همه قسمتاش عکس بگیرم ولی چون ترسیدم حجمش زیاد شه فقط چن تاشو گذاشتم اینجا. فکر کنم کم کم دیگه باید یه گالری راه بندازم واسه عکسا....
منظره ای از کنار آب٬ همونجا که فستیوال بود.....
این قسمت ایران هست. امسال قسمت به جای قسمت غذا غرفه آثار فرهنگی بود.
برای دیدن عکسا به فوتوبلاگ برید....
کرم و کرمریزی!
خواندن این مطلب شدیدا به وبلاگ نویسان عزیز توصیه میشود.
کرم چیست؟
کرم نوعی نرم تن است که بر خلاف نرم بودنش در بدن میزبان خود ایجاد زبری میکند و باعث میشود که این میزبان دچار اختلالات روانی٬ روحی ٬ غددی زیاد شود و در نتیجه عقلش کم کم ذیل میرود و کنترل عملکرد و حرکاتش را از دست میدهد!
کرم معمولا میزبان خود را از بین افراد شدیدا عقده ای انتخاب میکند چرا که این نوع میزبان ها کرم را بسیار ارضا میکنند. برای مثال اگر میزبان هر روز از پسر همسایه کتک میخورد و زورش هم به او نمیرسد عقدی های عصبیش شدیدا از کرم پرمیشود. حال برای اینکه این شخص از دست کرمها رهایی یابد باید آنها را یک جا بریزد.
به عمل خالی کردن کرم توسط این گونه میزبان ها "کرم ریزی" میگویند.
کرم ریزی به روش های گوناگون توسط میزبانان انجام میشود. در زمان های قدیم که وسیله رفاهی زیادی در دسترس نبوده میزبانان کرم معمولا کرم های خود را سر کوچه ٬ پشت کوچه یا توی کوچه روی جلوی پای دیگران میریختند.
بعدها با پیشرفت وسایل ارتباط جمعی بخصوص تلفن میزبانان نیز در صدد استفاده از این گونه وسایل برای ارضا خود برآمدند. و به این ترتیب مزاحمت تلفنی اختراع شد. اما این نوع ارضا تا چند سال اخیر در جاهای مختلف بخصوص در بین هموطنان کرمدار ما وجود داشت تا اینکه سیستم شماره گیر کار و کاسبی این افراد رو کساد کرد. این موضوع باعث شد که میزبانان کرم نتوانند به طور معمول خود را ارضا کنند و تا مدت های مدیدی عقده هایشان انبار شد تا اینکه اینترنت در میان این قشر رایج شد.
پس از اینکه میزبانان با اینترنت آشنا شدند دریچه ی امیدی برایشان باز شد و به این ترتیب آنها شروع به ریختن کرم در سیستم اینترنت کردند! آنها وارد چت روم ها میشدند و تا میتوانستند کرم میریختند٬ یا دو مثقال اطلاعات راجب هک پیدا میکردند و سعی میکردند از این راه نیز کرم خود را خالی کنن و.....
و اما بعد از همه این اقدامات که توسط این قشر فلک زده انجام شد آنها کم کم از روند کارهای قبلی خود خسته شدند و تصمیم گرفتند که را ه جدیدی را برای خالی کردن کرمهای خود امتحان کنند. و به این ترتیب به وبلاگ ها هجوم آوردند!
همانطور که بسیاری از شما وبلاگ نویسان عزیز مستحظر هستید اخیرا این نوع کرم بسیار در میان خوانندگان وبلاگ شیوع یافته و گاهی موجب خارش دماغ وبلاگ نویسان میشود. البته این نوع کرم هرچند برای شخص میزبان بسیار خطرساز است و همانطور که ذکر شد باعت ذوال عقل وی میشود ولی برای اهداف کرمریزان به خصوصا از طریق وبلاگ خطری ندارد و با یک سری اقدامات ضربتی میشود با این کرمریزان مقابله کرد.
میدانید که در وبلاگ قسمت نظرات محل مناسبی برای کرمریزی این افراد بیمار است. اما طریقه ریختن کرم در افراد مختلف فرق میکند و بستگی به درجه فوران عقده دارد. مثلا اگر فرد مورد نظر علاوه بر اینکه از همسایه کتک خورده به نوشته های وبلاگ شما ٬ خود شما و یا موقعیت شما نیز حسودی کند در آن صورت عقده ها شدیدا فوران میکند و درجه کرمریزی بسیار شدید خواهد بود! در اینجاست که فرد کرم ریز اقدام به زیر سوال بردن ناموس خود میکند و با این کار ارضا میشود!
به جز قسمت نظرات کرمریزان از راههای دیگه مثل ایمیل و یا مسنجر هم برای کرمریزی استفاده میکنند ولی در همه این موارد از آنجایی که این قشر همیشه از شکست می هراسد هیچ وقت با هویت واقعی خود آشکار نمیشود. مثلا ایمیل و آی دی جعلی میدهند و یا اصلا نمیدهند و....
همانطور که گفته شد برای مقابله با این نوع کرمریزیها راههای مختلفی وجود دارد که بسته به نوع کرم و شخص ریزنده راهها متغیرند.
برای رفاه حال وبلاگ نویسان عزیز در زیر چند راه برای درمان و یا مقابله ذکر میشود که امید است مصر واقع شود:
۱. یکی از بهترین اقداماتی که میشود انجام داد تحویل نگرفتن کرمریز تا درجه سوسکی وی است. این راه معمولا بسیار موثر است به علاوه وقت وبلاگ نویس را نیز نمیگیرد. مثلا شما میتوانید با یک کلیک ساده کرمهای ریخته شده در قسمت نظرات را پاک کنید و یا ایمیل ها را درجا به Trash canبفرستید.
۲. این راه دقیقا برعکس راه اول است و آن این است که در جواب هر یک از اقدامات شخص کرمریز جواب دندان شکنی حواله وی و هم تبارانش کنید. این راه هم میتواند موثر واقع شود ولی در عین حال کمی وقت گیر میباشد و به دانشجویان و مشتغلان عزیز توصیه نمیشود..
۳.در این قسمت شما میتوانید علاوه بر اقدامات ضربتی و نامه های رو کم کنی اقدامات پیچیده تری هم مثل هک کردن٬ شناسایی شخص کرم ریز و سپردن وی به پسر همسایشون ! و..... انجام دهید.
۴. وبالاخره شما میتوانید با عوض کردن آدرسها و رد پاهای خودتان از دست کرمریزان خلاص شوید که من زیاد این راه را ترجیح نمیدهم ولی باز بستگی به شرایط دارد.
پاورقی: در آخر از کاربرد کلمات نامناسب در مطلب عذر خواهی میشود ولی اینگونه افراد لیاقت بدتر از اینها را دارند!
مرغابی های وحشی...
مرغابی های وحشی...میخواستم عکسای یه جای (مثلا) تاریخی اینجا رو بذارم که دیدم تو همه عکسا یا خودمم وسط عکسم و چیزی معلوم نیست یا بالاخره دست و پام از یه جایی اومده تو عکس. اینه که چون معروف شم پول ندارم عینک دودی بخرم دیگه از گذاشتن عکسای خودم صرف نظر کردم. حالا دفه دیگه....
اینا عکسای تو راه هست که از یه برکه (یا دریاچه) گرفتم. من اینجا هم حس انسان دوستیم ... نه یعنی حیوان دوستیم گل کرد و مقداری از پاپ کرن های خودم رو به این مرغابی های خوشکل دادم!
اینم عکس مرغابی های وحشی.
این یکی جون میده واسه کباب کردن!
خوب بر میگردیم به همان حس حیوان دوستی!... اینم مدرک که این مرغابی ها چقدر پاپ کرن های منو دوست داشتن و ۴ لپی میخوردن.
بابا واقعا که مرغابیش خیلی وحشی بود! تا آخرین دانه پاپ کرن را از چنگم در آوردند.
اینم از یه زاویه دیگه....
بازم عکس داشتم ولی باز ترسیدم زیادی گنده شه دیگه هیچ کدومش لود نشه.
کیفیت عکس ها هم اگه بد شده واسه اینه که تا حد ممکن کوچیکشون کردم.
اینا عکسای تو راه هست که از یه برکه (یا دریاچه) گرفتم. من اینجا هم حس انسان دوستیم ... نه یعنی حیوان دوستیم گل کرد و مقداری از پاپ کرن های خودم رو به این مرغابی های خوشکل دادم!
اینم عکس مرغابی های وحشی.
این یکی جون میده واسه کباب کردن!
خوب بر میگردیم به همان حس حیوان دوستی!... اینم مدرک که این مرغابی ها چقدر پاپ کرن های منو دوست داشتن و ۴ لپی میخوردن.
بابا واقعا که مرغابیش خیلی وحشی بود! تا آخرین دانه پاپ کرن را از چنگم در آوردند.
اینم از یه زاویه دیگه....
بازم عکس داشتم ولی باز ترسیدم زیادی گنده شه دیگه هیچ کدومش لود نشه.
کیفیت عکس ها هم اگه بد شده واسه اینه که تا حد ممکن کوچیکشون کردم.